Publisher's Synopsis
Niniejsza rozprawa bada sposób, w jaki Lucjan i chrzescijanscy apologeci II wieku traktuja to, co uwazaja za prawde, biorac pod uwage mysl sofistyczna i filozoficzna oraz starozytne podejscie historiograficzne. Metoda ta polega na wprowadzeniu Lucjana i apologetów w to samo pole dyskusji, z perspektywy szerszego ruchu literackiego, jakim jest Drugi Sofizmat, w celu przeanalizowania sposobów, w jakie ich dziela wzajemnie sie oswietlaja. W dziedzinie badan historycznych Lucjan w Jak nalezy pisac historie zdaje sie utozsamiac prawde z faktami i wydarzeniami takimi, jakie mialy miejsce, odrzucajac udzial opinii. Z kolei dla apologetów prawda wydaje sie byc zwiazana nie z faktami i wydarzeniami, ale z ich interpretacja, w która wlaczaja udzial "mitu" i "bajki", choc moze nie do konca zdaja sobie sprawe z fikcyjnosci swoich relacji, co Luciano od razu by zauwazyl.
