Publisher's Synopsis
W badaniach nad komunikacja kryzysowa wiele uwagi poswiecono strategiom proaktywnym, takim jak promocja wizerunku. Podejscie do budowania wizerunku funkcjonuje podobnie jak zabiegi wspierajace w inokulacji, które dostarczaja pozytywnych argumentów wzmacniajacych pierwotne nastawienie opinii publicznej do organizacji, aby zapobiec pogorszeniu sie nastawienia w obliczu ataków. Jesli zabiegi wspierajace w inokulacji sa porównywalne do proaktywnej strategii promocji wizerunku w komunikacji kryzysowej, posrednio sugeruje to duzy potencjal inokulacji jako alternatywnego podejscia proaktywnego. Jednakze, inokulacja nie byla nigdy wczesniej stosowana w kontekscie komunikacji kryzysowej. Niniejsze opracowanie próbuje rozszerzyc zakres proaktywnych strategii komunikacji kryzysowej poprzez zbadanie, czy inokulacja moze byc skuteczna w nadawaniu odpornosci na wplyw perswazyjny w scenariuszu kryzysowym. Analiza ta powinna rzucic swiatlo na poszerzenie naszego podejscia do wzmacniania postaw w negatywnych okolicznosciach, a takze miec duze zastosowanie dla praktyków public relations w zakresie projektowania odpowiednich proaktywnych strategii komunikacji kryzysowej.