Publisher's Synopsis
Denge insanoglunun varolusundan beri arastirdigi konulardan biridir. Doganin dengesini saglayan etmenlerden biri de fizyolojik yaslanma sürecidir. Iste bu fizyolojik yaslanma sürecinde birçok degisim gözlenir. Postür, denge ve yürüme parametreleri degisime ugrar. Fakat 60 yasin üzerine çikildikça kardiopulmoner ve nöromusküler performansin azalmasiyla düsme riski artar. Burada duysal inputun azalmasi, motor cevaplarda yavaslama ve kuvvetsizlik gibi yaslanmanin dogal sonuçlari da dengeyi etkiler. Postürü etkileyen faktörler dolayli yoldan dengeyi de etkiler. Yaslilikta ise osteoporozun da etkisiyle torakal kifoz belirginlesir ve lomber lordoz düzlesir, yaslilik postürü ortaya çikar. Kalça ve diz fleksiyonu artarken ayak dorsifleksiyonu azalir. Bu çalismada 60 yas üstündeki hastalar yaslanmaya bagli propriosepsiyon ve kas gücü azalmasina bagli olarak denge kaybi yasamislar ve de çalismamizda postür kaslarini elektrostimülasyonla güçlendirerek, ya da statik postürografi cihazinin feedback egzersizleriyle çalismislardir. Arastirmamiz bu yöntemlerden hangisinin denge rehabilitasyonunda daha etkin oldugunu tespit etmek üzerinedir.
